Opinia
w sprawie cewnikowania pęcherza
moczowego u dzieci przez pielęgniarki środowiska nauczania i wychowania
z dnia 12.04.2013 r.
Zakres świadczeń, który powinien
być realizowany przez pielęgniarkę środowiska nauczania i wychowania, określa
Załącznik nr 4 Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 22.X.2010 roku
zmieniającego rozporządzenie w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu
podstawowej opieki zdrowotnej. Podstawowe zadania mieszczą się w obszarze
profilaktyki pierwszo- i drugorzędowej. Jednakże pkt 4 ust 2 Części I
załącznika nr 4 do w/w rozporządzenia określa świadczenia w odniesieniu do
dzieci z chorobami przewlekłymi i niepełnosprawnością, w sposób następujący:
„... sprawowanie opieki nad
uczniami z chorobami przewlekłymi i niepełnosprawnością, w tym realizacja
świadczeń pielęgniarskich oraz wyłącznie na podstawie zlecenia lekarskiego
i w porozumieniu z lekarzem POZ, na której liście świadczeniobiorców znajduje
się uczeń, zabiegów i procedur leczniczych, koniecznych do wykonania u
ucznia w trakcie pobytu w szkole...".
Co to
oznacza?
Pielęgniarka środowiska nauczania i
wychowania nie tylko może, ale powinna wykonać zabieg/procedurę związaną z
cewnikowaniem pęcherza moczowego u ucznia, jeśli uczeń ma stwierdzoną chorobę
przewlekłą lub niepełnosprawność, a wykonanie tego zabiegu np. odbarczenie
moczu, jest konieczne do wykonania w trakcie pobytu ucznia w szkole. Taki
zabieg może być wykonany tylko na zlecenie lekarza POZ, na liście którego
znajduje się uczeń i w porozumieniu z tym lekarzem, a nie na zlecenie poradni
specjalistycznej. Oczywiście niezależnie od zlecenia lekarskiego, powinna być
zgłoszona prośba rodziców i ich zgoda oraz zgoda ucznia, jeśli skończył 16 lat.
Nie istnieje akt prawny, który ograniczałby
kompetencje pielęgniarek do cewnikowania tylko dziewczynek i wyłączałby z tych
kompetencji cewnikowanie chłopców. Pielęgniarki wykonujące zabiegi/procedury
cewnikowania pęcherza u uczniów, powinny posiadać wiedzę i umiejętności w
stosowaniu zabiegu cewnikowania pęcherza moczowego dzieci obojga płci.
Pielęgniarki środowiska nauczania i
wychowania, które nie wykonywały tych procedur, bądź ich umiejętności się
zdezaktualizowały (co jest rzeczą oczywistą, jeśli zabiegów nie wykonuje się na
co dzień), wówczas powinny nabyć wiedzę i umiejętności w toku kształcenia
podyplomowego. Może to być krótki kurs doskonalący, który zostanie
zorganizowany na bazie najbliższego ośrodka pediatrycznego przez podmiot
prowadzący kształcenie.
Krajowy Konsultant w Dziedzinie
Pielęgniarstwa Pediatrycznego dr n. med. Krystyna Piskorz-Ogórek