Czy pielęgniarka podająca anatoksynę p/tężcową powinna mieć ukończony kurs specjalistyczny w zakresie wykonywania szczepień ochronnych dla pielęgniarek?

Odpowiedź
Co do zasady pielęgniarka podająca anatoksynę p/tężcową powinna mieć ukończony kurs specjalistyczny w zakresie wykonywania szczepień ochronnych dla pielęgniarek. Jednakże przepisy ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (tekst jednolity Dz. U. z 2013 r. poz. 947 z późn. zm.) - dalej u.z.z.z., dopuszczają w okresie przejściowym do dnia 31 grudnia 2015 r. możliwość wykonywania szczepień ochronnych między innymi przez pielęgniarki nieposiadające kwalifikacji określonych na podstawie art. 17 ust. 10 pkt 3 u.z.z.z., o ile posiadają one 2,5-letnią praktykę w zakresie przeprowadzania szczepień ochronnych.

Uzasadnienie
Artykuł 17 ust. 6 u.z.z.z. stanowi, że obowiązkowe szczepienia ochronne przeprowadzają lekarze lub felczerzy, pielęgniarki, położne i higienistki szkolne, posiadający kwalifikacje, określone na podstawie art. 17 ust. 10 pkt 3 u.z.z.z. Z kolei powołany powyżej art. 17 ust. 10 u.z.z.z. zawiera delegację ustawową dla ministra właściwego do spraw zdrowia do określenia w drodze rozporządzenia:

1. wykazu chorób zakaźnych objętych obowiązkiem szczepień ochronnych,
2. osoby lub grupy osób obowiązane do poddawania się obowiązkowym szczepieniom ochronnym przeciw chorobom zakaźnym, wiek i inne okoliczności stanowiące przesłankę do nałożenia obowiązku szczepień ochronnych na te osoby,
3. kwalifikacje osób przeprowadzających szczepienia ochronne,
4. sposób przeprowadzania szczepień ochronnych,
5. tryb przeprowadzania konsultacji specjalistycznej, o której mowa w art. 17 ust. 5 u.z.z.z.,
6. wzory zaświadczenia, o którym mowa w art. 17 ust. 4 u.z.z.z., książeczki szczepień oraz karty uodpornienia,
7. sposób prowadzenia dokumentacji, o której mowa w art. 17 ust. 8 pkt 1 u.z.z.z., i jej obiegu,
8. wzory sprawozdań z przeprowadzonych obowiązkowych szczepień ochronnych oraz tryb i terminy ich przekazywania

- przy uwzględnieniu danych epidemiologicznych dotyczących zachorowań, aktualnej wiedzy medycznej oraz zaleceń Światowej Organizacji Zdrowia.
Zgodnie z postanowieniami § 3 pkt 11 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 18 sierpnia 2011 r. w sprawie obowiązkowych szczepień ochronnych (Dz. U. Nr 182, poz. 1086 z późn. zm.) - dalej r.o.s.o., obowiązek poddania się obowiązkowym szczepieniom ochronnym przeciw tężcowi obejmuje dzieci i młodzież od 7 tygodnia życia do ukończenia 19 roku życia oraz osoby zranione, narażone na zakażenie. Dodać należy, iż w myśl § 2 pkt 11 r.o.s.o. tężec objęty jest obowiązkiem szczepień ochronnych.
Stosownie do § 6 r.o.s.o., osoby, o których mowa w art. 17 ust. 6 u.z.z.z., przeprowadzają obowiązkowe szczepienia ochronne, jeżeli odbyły w ramach doskonalenia zawodowego kurs lub szkolenie w zakresie szczepień ochronnych i uzyskały dokument potwierdzający ukończenie tego kursu lub szkolenia lub uzyskały specjalizację w dziedzinie, w przypadku której ramowy program kształcenia podyplomowego obejmował problematykę szczepień ochronnych na podstawie przepisów o zawodach lekarza i lekarza dentysty oraz przepisów o zawodach pielęgniarki i położnej.
Wyjątek od zasady zawiera się w przepisach przejściowych i końcowych ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, ponieważ według art. 67 pkt 3 u.z.z.z., do dnia 31 grudnia 2015 r. szczepienia ochronne mogą wykonywać lekarze lub felczerzy, pielęgniarki, położne i higienistki szkolne, nieposiadający kwalifikacji określonych na podstawie art. 17 ust. 10 pkt 3 u.z.z.z., o ile posiadają 2,5-letnią praktykę w zakresie przeprowadzania szczepień ochronnych.

Źródło: System Informacji Prawnej LEX